Już czas pożegnać się z jesienią ...

/foto - Jolanta Posiadała - www.tygodniksiedlecki.com/

Już od kilku dni temperatury spadają poniżej 0^o C. Za oknami zrobiło się szybko szaro i ponuro. Służby porządkowe uporały się szybko z dywanem liści, więc wiatr targa tylko kępki starej poszarzałej trawy. Z bajkowej, jesiennej atmosfery z przed kilkunastu dni już nic nie zostało. W duszy też złota jesień zamieniła się miejscami z ponura porą, którą trudno po imieniu nazwać …  jesień to jeszcze czy już zima.

 

JUŻ CZAS POŻEGNAĆ SIĘ Z JESIENIĄ

W starej dziupli wiewiórka ukryte liczy skarby

Ktoś skradł nocą złote liście drzewom
Niebo od rana przebrane w szare barwy
Już czas pożegnać się z Jesienią.

Zmarzniętych liści dywan pod nogami szeleści

Ktoś nocą kałuże w lustra pozamieniał
Świerszcz ostatni raz skrzypce z kurzu czyści
Już czas je schować w stary skórzany futerał.

Siwizną szronu malowane parkowe ławeczki

Ktoś nocą dziką jabłoń uczynił brzemienną
Na cmentarzu nocne czuwanie kończą świeczki
Jarzębin korale, pozbawione liści, wstydzą się czerwienią.
Już czas, już czas pożegnać się z Jesienią.