Rzepakowe pola, makowe łąki ... teraz przyszedł czas na róże. Możemy się do woli upijać widokiem i zapachem róż ...
Róża
… królowa kwiatów … zwłaszcza czerwona róża stała się symbolem miłości,
tęsknoty, otoczona kolcami, które wiąże się z pokonywaniem przeciwności na
drodze do spełnienia. Chociaż róży przypisywano również i inne znaczenia.
Białe
róże i plecione z nich wianki symbolizowały czystość. Białe róże, bronione kolcami
przed zerwaniem – były alegorią ochrony dziewictwa.
Żółte róże, mimo swej
delikatności podkreślanej ich barwą, wiele osób wciąż kojarzy z negatywnymi
uczuciami.
Czarna róża postrzegana była jako symbol przemijania i śmierci.
Już
od starożytności róże były wdzięcznym tematem dla poetów. Homer, Wergiliusz czy
Owidiusz, wszyscy oni wymieniają róże w swych utworach. W średniowieczu również opiewano
w poezjach ich piękno. Dante porównał do nich rajską miłość. Zresztą do symboliki róży
odwoływała się cała rzesza autorów, których trudno tutaj wszystkich wymienić, począwszy
od Szekspira a skończywszy na Umberto Eco.
Omar Chajjam perski poeta i matematyk
wybrał różę na symbol perfekcji i prosił by jego grób był tak położony, aby
północny wiatr mógł na nim rozsiewać płatki róż.
A
któż nie pamięta „Małego Księcia” Antoine de Saint-Exupéry … gdzie autor mimo
baśniowej fabuły porusza jak najbardziej realne tematy, opowiadającą o
dorastaniu do wiernej miłości, do prawdziwej przyjaźni i odpowiedzialności za
drugiego człowieka.
Do
najpiękniejszych cytatów z „Małego Księcia” zalicza się słowa: „Dobrze widzi się tylko sercem.
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” … i coś w tym
jest.
I jeszcze jeden cytat: „Miłość nie
polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym
samym kierunku”.
Spójrzmy więc w jednym kierunku …
w kierunku róż ...
A w moim bazgraniu też w kilku miejscach zaistniała
róża, chociażby w tych paru zdaniach ….
Jak osuszyć Twoje łzy?Jak osuszyć Twoje łzy?
Jak o uśmiech poprosić?
Jak uspokoić serce, które drży?
Jak czas smutny zawrócić?
Może osuszą je płatki tej róży
Którą poproszę Ciebie o uśmiech.
Uśmiech zmyje ślad po burzy
Tylko drżenia serca nie uciszę.
