Barwy jesieni

To było prawie 20 lat temu ... a wciąż mam w pamięci ten obraz. To był czas, gdy co tydzień w kilka osób jeździliśmy do naszej harcerskiej bazy w Kucobach. Baza się szybko rozwijała, więc ciągle było tam coś do zrobienia. Zazwyczaj więc, w piątkowy wieczór po pracy czy po szkole, wsiadaliśmy do pociągu małymi grupami przyjaciół i ruszaliśmy do weekendowej pracy ale i zarazem po harcerską przygodę. Tam był dla wielu z nas drugi dom.

Pociągiem jechało się do Olesna, a później różnie, czasem autostopem, a czasem po prostu 15 km na piechotę. Na miejscu więc byliśmy późnym wieczorem a las w którym stała nasza harcerska leśniczówka, krył się w mroku nocy. I tylko wspaniałe niebo, nieosiągalne w takim wymiarze w mieście, na którym ścielił się dywan milionów gwiazd. Tym większe wrażenie las zrobił na nas następnego poranka. W naszym zapyziałym, szarym od hutniczych dymów mieście, poprzedniego dnia nie było widać nawet małego śladu jesieni, a tu ... ha ! coś wspaniałego, feeria barw, żółcie, czerwienie, brązy ... i tak powstała ta piosenka ...

Dziś nad ranem, gdzieś polami
Przeszła tędy piękna Pani
Piękna Pani, z Babim Latem
Obdarzyła drzewa złotem.

ref.
Pomalował ktoś Kucoby tysiącami barw
Jarzębiną płonie gdzieś tam las
W starych sosnach pogwizduje Jesienny Wiatr
Przypomina nam wakacji czas.

Dziś nad ranem, na polanie
Leśne wiewiórki miały spotkanie
Z wakacyjnych wspomnień futra wytrzepały
Szkoda im tylko harcerskich kołysanek.

A w górach już czuć jesienią ... cóż kiedy nie ma czasu i możliwości by wybrać się w góry. Musi więc wystarczyć krótki spacer po parku ... jesiennym parku ...